[Jan I Bizantyjski]

Dobrze, że wszystko funkcjonuje bez szwanku.

Mistrz Payns!
Gdy tylko Pan Lubomirski przybędzie do obozu naszego, ruszamy dalej, ku stolicy wroga, Cordobie.

[JLD]

Do Tunisu przybyli ludzie odziani w żelazne zbroje, na które nałożyli karmazynowe kaftany. Jeden z nich trzymał chorągiew, na której widoczny był zielony wąż na czerwonym tle ze złotym jabłkiem w pysku i złotą koroną na głowie. Był to herb Jana Lubomirskiego-Dostojewskiego.

[Andream von Salza]

Bracie załóżcie stroje naszego Zakonu, tu nikt Was za to ścigać nie będzie.

[JLD]

Już to uczyniłem Bracie.

[Andream von Salza]

świetnie, proszę dołączyć ze swoimi ludźmi do chorągwi konnej i objąć nad nią dowodzenie.
Na razie proszę prowadzić rekonesans do 20 -30 wiorst od Tunisu, aby nikt nas nie zaskoczył.
Statek możemy korzystać, aby na jego pokładzie przybywali ochotnicy lub zorganizowane oddziały.

[JLD]

Dobrze, okręt pod moją banderą już wypłynął z portu Rzeczpospolitej. Jutro z samego ranka udam się na zwiad.

[Hugo de Payns]

 Barcelona została przygotowana do obrony, ale gdy podejdą większe liczebnie wojska wroga, może się nie obronić.
Oprócz reperacji murów, zbudowano barykady w poprzek ulic. Mają one zatrzymać atak Maurów, jakby udało im się sforsować bramy.
 

 
Odbył się też pogrzeb wszystkich poległych

[JLD]

Dzisiaj popołudniu to portu w Tunisie przybił czteropokładowy okręt liniowy, z czerwonymi żaglami. Na rufie widniała jego nazwa "Leo de Septentrio". Był to największy okręt w Rzeczpospolitej Obojga Narodów, a należał on do rodu Lubomirskich. Był w pełni uzbrojony i gotowy do walki.

[Andream von Salza]

Z okrętu wyładowało się ponad czterystu rycerzy, giermków i strzelców. Uformowana z nich 4 chorągwie, trzy konne i jedną tymczasowo pierwsza, bo zabrakło koni.

[Maurycy Orański]

Wojska krzyżowców podeszły pod Barcelonie wieczorem. Od razu zaczęto strzelać ze wszystkich katapult. Część strzelała głazami, aby wybić dziurę w murze i unieszkodliwić baszty. Natomiast trzy wyrzucały z siebie greckie ognie, które spadając na miasto wywoływały pożary. Zapanowała groza wśród mieszańców.
 

 

Mistrzu Payns!
Iście dantejskie sceny.
Basileusie!
Oddaję się do dyspozycji.

[Hugo de Payns]

 Z Francji niespodziewanie przybył hufiec Templariuszy w sile 200 braci
zakonnych i 400 giermków i 400 strzelców.



Jest to silny zastrzyk sił dla Zakonu w Bizancjum. Po przybyciu i
odpoczynku oddziału, wszyscy zaczęli trenować różne formy walki.

[Hugo de Payns]

Wielmożny Panie Etoklesie
To wszystko dzięki greckim ogniom

[Jan I Bizantyjski]

Generale Etoklesie!
Proszę bezzwłocznie spieszyć na ratunek Tunisowi! Potem, niech za zgodą Brata Jana jego statek przetransportuje generała do Hiszpanii. Ruszamy na Cordobę. Koniec wojny blisko...

[Hugo de Payns]

Po dotarciu posilkòw , sytuacja w Barcelonie poprawiła się.
Po przeprowadzeniu niezbędnych reorganizacji wojska zakonne były gotowe do dalszej walki.
Na razie zostały wysłane podjazdy we wszystkich kierunkach. Na dowódcę oddziałów zwiadowczych wyznaczono braci z długim doświadczeniem

[Hugo de Payns]

 Przez parę dni oddziały poszukiwały rabusiów atakujących karawany. Jak napotkano grupę bezbronnych ludzie, to oddział eskortował ich do miejsca przeznaczenia.
Zdarzało się, że oddział Templariuszy napotykał już wymordowaną karawanę. Niestety przestępcy, uciekali, byli nieuchwytni.
Jednak dzisiaj jednemu z oddziałów poszczęściło się.
Zobaczcie sami

https://www.youtube.com/watch?v=dS01-Bw1A7E&t=1s

Podczas walki paru Braci zostało rannych, ale prawie nikt z przestępców nie przeżył.
Mam nadzieję, że wieść o zniszczeniu dużej grupy bandytów rozejdzie się po okolicy i inni nie będą skorzy do rabunku