[Gagik Bagratyda]

Ormianie

Ormianie (orm. Հայեր, Hajér) to starożytny naród, mający 3000-letnią historię. Jednocześnie to najstarszy chrześcijański naród na świecie – chrzest przyjęli w 301 r. n.e. Posługują się językiem ormiańskim (orm. Հայերեն, Hayeren), którego alfabet stworzył ok. 405 roku św. Mesrop Masztoc. Są najczęściej wiernymi Kościoła katolickiego obrządku ormiańskiego lub Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego. Ich pradawna ojczyzna jest w większości obecnie pod władzą Turków.

Armenia za panowania Tirganesa Wielkiego

W czasie swej historii często musieli znosić prześladowania z powodu swojej wiary. Mimo to wytrwali przy niej nieugięcie, a kilka razy wybili się nawet na niepodległość. Z tego narodu pochodziło wielu świętych, jak np. św. Grzegorz Oświeciciel, Nerses IV Šnorhali czy doktor Kościoła św. Grzegorz z Nareku.

Święty Grzegorz z Nareku

[Gagik Bagratyda]

W Edessie Ormianie stanowią warstwę urzędniczą i arystokrację.

Bitwa pod Awarajr

[Gagik Bagratyda]

Kilka linków dla zainteresowanych Ormianami:

• Wirtualny Świat Polskich Ormian - https://www.ormianie.pl/
• Kościół Ormiańskokatolicki w Polsce - http://www.ordynariat.ormianie.pl/
• Ormiańskie Towarzystwo Kulturalnehttp://otk.org.pl/pl/
• Armenia.pl - http://armenia.pl/
• Towarzystwo Ormian Polskich - http://www.top.ormianie.pl/
• Apostolski Kościół Ormiański - https://www.armenianchurch.org/index.jsp?&lng=en

[Gagik Bagratyda]

Asyryjczycy (Syryjczycy)

Asyryjczycy również są starożytnym narodem, pochodzącym bezpośrednio od mieszkańców starożytnej Asyrii, jednak od 612 roku przed Chr. nie mają swojego państwa. Już w starożytności przyjęli chrześcijaństwo, a obecnie są wiernymi głównie katolickiego Kościoła Chaldejskiego, Asyryjskiego Kościoła Wschodu, zwanego nestoriańskim, który nie przyjął uchwał soboru efeskiego i dogmatu o Bożym Macierzyństwie Maryi, Syryjskiego Kościoła Ortodoksyjnego, zwanego jakobickim, który nie uznał soboru chalcedońskiego i Kościoła katolickiego obrządku syryjskiego. Posługują się językiem aramejskim, którym posługiwał się Chrystus. Pod panowaniem islamskim doznawali prześladowań.

Katolikos - patriarcha Asyryjskiego Kościoła Wschodu

Święty Efrem Syryjczyk - najsłynniejszy z Asyryjczyków po upadku Niniwy

W Edessie Syryjczycy stanowią większość ludności. Są głównie mieszczanami i rolnikami, zajmują się także rzemiosłem.

[Gagik Bagratyda]

Kilka linków dla zainteresowanych Asyryjczykami:

• Międzynarodowa Asyryjska Agencja Informacyjna Aina.org - http://www.aina.org/
• Kościół Chaldejski - http://saint-adday.com/?cat=12
• Asyryjski Kościół Wschodu - http://www.assyrianchurchnews.com/
• Klub miłośników kultury, historii i duchowości Asyryjczyków Szlomo - http://szlomo.org/
  

[Gagik Bagratyda]

Grecy

Wspaniałej starożytnej przeszłości tego narodu nie trzeba nikomu przypominać. Zwani są także Rzymianami, ponieważ są nacją rządzącą w Cesarstwie Rzymskim. W większości są prawosławni lub grekokatoliccy. W Edessie jest ich zaledwie garstka, są to przybyli z zachodu kupcy, nieliczni urzędnicy, duchowni i żołnierze.

[Gagik Bagratyda]

Łacinnicy

To należący do Kościoła Łacińskiego potomkowie krzyżowców z zachodniej Europy. W Edessie bardzo nieliczni, w większości żołnierze i arystokracja. Mieszkający w tym mieście łacinnicy pochodzą głównie z Sycylii, Italii, Prowansji, Francji i Lotaryngii.

[Gagik Bagratyda]

Arabowie عرب

Przez chrześcijan zwani są też Saracenami albo Hagarenami, jako potomkowie Hagar i jej syna Izmaela. Mówią po arabsku i wyznają islam sunnicki. W Edessie są obecni od VII w., przez długie lata byli tu warstwą panującą, ale nigdy nie stali się większością. Obecnie w mieście mieszka trochę kupców z Arabii. Edessa stanowi ważne miejsce dla niewiernych, bo według ich tradycji miał się tu urodzić Abraham, czczony przez nich jako prorok.

Meczet w miejscu narodzin Abrahama według tradycji saraceńskiej

Przez mieszkańców nie są lubiani, jako ludzie krzykliwi i brudni, a poza tym nie szanujący dam.

[Gagik Bagratyda]

Dziś x. Gagik poznał przypadkiem jeszcze jednego, niezwykle interesującego mieszkańca swoich włości. Polując w górach natrafił na ukrytą wśród zielonego listowia pustelnię o. Pawła, syryjskiego mnicha, który wybrał życie z dala od świata i innych ludzi.



Pomimo znacznego oddalenia od wszelkich osiedli ludzkich czasem odwiedzają go chłopi z wiosek położonych w okolicznych dolinach, prosząc o poradę duchową. Wśród syryjskich rolników i pasterzy słynie on ze swej mądrości i świętości.


Pustelnia o. Pawła

Nie wystarcza mu samo życie w odosobnieniu, ale oprócz niego podejmuje liczne dodatkowe wyrzeczenia: śpi bez okrycia, z głową opartą na kamieniu, a i ten odpoczynek skraca przez liczne czuwania, które spędza na modlitwie. Nigdy nie jada mięsa, a we wszystkie środy i piątki zupełnie powstrzymuje się od pokarmu, zaś przez cały Adwent i Wielki Post pości o chlebie i wodzie. Post ilościowy przerywa jedynie w niedziele i najważniejsze święta.


Ojciec Paweł w swojej celi

Niemal cały swój czas eremita spędza na modlitwie. Przez większość dnia odmawia Modlitwę Jezusową, oprócz tego szczególną czcią darzy Bogurodzicę, św. Józefa oraz św. Pawła, pierwszego pustelnika.