[Gagik Bagratyda]

Ingres arcybiskupi

W czwartkowy wieczór przed bazyliką Mądrości Bożej zgromadzili się x. bp Adalbertus Pronobis von Hippogriff-Piccolomini, były już prymas Cesarstwa, oraz jego następca, x. abp Gagik Bagratyda, w otoczeniu licznie zebranego duchowieństwa i wiernych. W dostojnej procesji wkroczyli do świątyni, rozpoczynając ingres arcybiskupi nowego prymasa. W czasie uroczystej Boskiej Liturgii, przed trisagionem jeden z duchownych wyjaśnił krótko wiernym znaczenie tej ceremonii, po czym wśród gromkich okrzyków "ἄξιος!" trzykrotnie usadzono nowego hierarchę na tronie biskupów Konstantynopola. Następnie głos zabrał ustępujący prymas:

[Adalbertus Pronobis von Hippogriff-Piccolomini]

Wielebny księże biskupie Gagiku!
Wasza Cesarska Mość!
Umiłowani diecezjanie!
Drodzy wierni!

W życiu są takie chwile, w których coś się kończy, a coś się zaczyna. Dotyczy to każdego aspektu naszego życia. Dziś nadszedł dzień, w którym oficjalnie kończy się moja posługa wobec Was dając tym samym początek nowej posłudze, nowemu biskupowi, a nawet arcybiskupowi.

Moi kochani!

Dzisiejsza uroczystość jest okazją do pewnych refleksji i wspomnień, a więc okazją do podziękowań. W tym miejscu swoje pierwsze podziękowanie kieruję wobec najwyższej władzy Cesarstwa Bizantyjskiego. Dziękuję za jakąkolwiek współpracę na rzecz dobra całego Cesarstwa zarówno na szczeblu społecznym jak i religijnym. Dziękuję za przyjazne przyjęcie mnie w waszej społeczności, kiedy zostałem mianowanym waszym Pasterzem. Nie wiem na ile ta współpraca była owocna, to oceni historia i Wszechmogący Bóg. Niemniej jestem świadomy swojej ludzkiej ułomności i tego, że przez ostatnie miesiące zaniedbałem moją posługę wobec waszej wspólnoty.

Przyznam, że nie bardzo wiedziałem, jak rozpocząć moją posługę w waszym cudownym, pełnym bogactw kulturowych kraju. Dzięki uprzejmości Cesarza Jana I Bizantyjskiego i innym mogłem w jakimś stopniu uczestniczyć w życiu waszego społeczeństwa.

Moi drodzy!

Dziś bądźcie wdzięczni Bogu jeszcze bardziej, że przez posługę Patriarchy Rotrii Piotra, waszym nowym Pasterzem został wasz rodak, człowiek, którego znacie bardzo dobrze, może nawet lepiej niż ja sam. Otoczcie Wielebnego Arcybiskupa Gagika waszymi modlitwami, a mógł stawić czoła każdej sprawie, z jaką się do niego zwracacie.

Wielebny Gagiku!

Twoja posługa w Konstantynopolu i całym Bizancjum, niech będzie posługą miłości, radości i życzliwości, a kiedy trzeba stanowczości i trwałości. Wiesz jak zarządzać diecezją, wiesz co dla Twoich owiec najważniejsze. Dlatego kontynuuje to, co zacząłeś i daj Twoim wiernym powiew świeżości i nowości. Przekazuję Tobie diecezję, a Ty stałej się Pasterzem Archidiecezji i całego Bizancjum. Wierzę głęboko, że będziesz i jesteś odpowiedzialnym Pasterzem, gdyż znasz osobiście kulturę Twojego kraju, z którego się wywodzisz.

Niech zabrzmi dziś hymn wdzięczności, niech nasze serca się radują, bo nadchodzi nasze odrodzenie.

Wszystkim dziękuję, za wszystko przepraszam i o wybaczenie proszę.

[Gagik Bagratyda]

Następnie nowy arcybiskup serdecznie podziękował swemu poprzednikowi za dotychczasową posługę. Podarował mu też ikonę św. Andrzeja, pierwszego biskupa miasta, życząc mu opieki Apostoła w dalszym życiu.

[Adalbertus Pronobis von Hippogriff-Piccolomini]

Biskup Adalbertus podziękował za ikonę i powiedział:

Dziękuję za ikonę św. Andrzeja, Apostoła. Ten święty człowiek, decyzją Patriarchy Piotra jest patronem Królestwa Hasselandu, w którym posługuję jako Prymas Królestwa Hasselandu i całej Sarmacji. Ikona ta zostanie umieszczona w katedrze św. Łucji w Angemoncie.