Imię zwierzęcia: Al'asad Almalakiu
Rasa Lew perski (Panthera leo persica)
Zdjęcie
Opis
Lew perski występuje w Arabii , Palestynie , Mezopotamii i Persji . Na Kaukazie Południowym (dzisiejsza Armenia , Gruzja i Azerbejdżan ) wymarł w X wieku, a w Grecji około tysiąca lat temu.
Futro lwa perskiego ma kolor od rudawo-płowego, mocno nakrapianego czarnym, do piaskowego lub szarego, czasem ze srebrzystym połyskiem w pewnym oświetleniu. Samce mają tylko umiarkowany wzrost grzywy na czubku głowy, dzięki czemu ich uszy są zawsze widoczne. Grzywa jest rzadka na policzkach i gardle, gdzie ma tylko 10 cm długości. Około połowa czaszek lwów ma podzielone otwory podoczodołowe , podczas gdy lwy afrykańskie mają tylko jeden otwór po obu stronach. Strzałkowy grzebień jest silniej rozwinięta, a obszar po orbitalny jest krótszy niż u lwów afrykańskich. Długość czaszki u dorosłych samców wynosi od 330 do 340 mm , a samic od 292 do 302 mm. Różni się od lwa afrykańskiego większą kępką ogona i mniej nadmuchanymi pęcherzami słuchowymi . Najbardziej uderzającą cechą lwa perskiego jest podłużna fałda skóry biegnąca wzdłuż brzucha.
Samce mają wysokość do 107–120 cm , a samice 80–107 cm Dwa lwy upolowane przez muzułmańskiego namiestnika Syrii mierzyły 1,98 m od głowy do ciała, z długim ogonem 0,79–0,89 m i łącznej długości 2,82–2,87 m. Dorosłe samce ważą od 160 do 190 kg (350 do 420 funtów), podczas gdy samice ważą od 110 do 120 kg
Samce lwów azjatyckich są samotne lub łączą się z maksymalnie trzema samcami tworzącymi luźne stado. Pary samców odpoczywają, polują i żerują razem, a także wykazują zachowania znakowania w tych samych miejscach. Samice łączą się z maksymalnie 12 samicami, tworząc silniejsze stado razem ze swoimi młodymi.
