[Gagik Bagratyda]

Strategos odwiedził plac budowy, spytał o wezwanie kościoła i obiecał postarać się w kurii o zezwolenie dla jednego z tutejszych duchownych na posługiwanie wiernym także w obrządku łacińskim. Następnie zaczął zbierać się do odjazdu, nie mając już nic do załatwienia w Nikomedii, a chcąc spędzić Boże Narodzenie w Nicei.

[Gagik Bagratyda]

Po krótkim pobycie w Nikomedii strategos opuścił to miasto, udając się się na południe. Zamierzał Narodzenie Pańskie spędzić w Nicei, bowiem któreż miasto bardziej jest odpowiednie, do obchodów tego święta niż to, w którym uroczyście ogłoszono prawdą wiary Wcielenie Przedwiecznego Słowa?

[Gagik Bagratyda]

Przez Nikomedię Wielki Przeor przemknął w sobotni wieczór, zatrzymując się tylko na zmianę konia. Nie miał czasu do stracenia; nie może wprawdzie jechać cały dzień i noc bez zatrzymywania, ale wystarczy mu, jeśli przez kilka godzin prześpi się w swej willi w Nicei. A następny postój? Będzie tam, gdzie Bóg wskaże miejsce.

[Hugo de Payns]

Po zauważeniu Wielkiego Przeora Komtur wysłał do dyspozycji Ekscelencji silna eskorte

[Gagik Bagratyda]

Gdy eskorta dogoniła Wielkiego Przeora w Nicei, ten jeszcze przed snem wydał rozkazy: dwóch rycerzy ma jechać wraz z nim jak najszybciej na wschód, zaś pozostali - bez zajeżdżania koni, ale i bez zbędnej zwłoki - niech podążają za nimi. Gdyby podczas drogi nie byli w stanie ustalić, jaką trasę wybrał Bagratyda, niech wybiorą najkrótszą trasę wiodącą do Edessy. Rankiem pobłogosławił cały oddział i wyruszli; już po godzinie wraz z obydwoma towarzyszami wysunął się daleko do przodu.

[Gagik Bagratyda]

  Przez następne dni niemal na oślep jechali przez Anatolię, nie zastanawiając się nad wyborem drogi - byle na wschód! Dziś takie podejście zemściło się na nich: wjechali w głęboką, długą dolinę, zwężającą się z każdym krokiem. Koniom coraz trudniej było jechać po kamienistej, stromej ścieżce; na domiar złego zarośla przydrożne stawały się coraz gęstsze i bujniejsze, wychodząc na szlak, który w pewnym momencie zupełnie w nich nikł. Gdy to się stało, próbowali jeszcze przez chwilę przedzierać się przez krzewy, ale wkrótce musieli zawrócić.

  Na pierwszym rozwidleniu zjechali w prawo, gdyż tym szlakiem nie jechali wcześniej. Z początku trasa ta zdawała się bardziej obiecująca, gdyż wąwóz nie zwężał się tak bardzo, a i droga była łatwiejsza. Po godzinie jazdy dno doliny obniżyło się, a templariusze wjechali w las. Wkrótce dostrzegli spoglądające na nich spomiędzy drzew ciekawskie oczy.

  - Dobrzy ludzie, wskażcie nam drogę do Cezarei - poprosił jeden z rycerzy.
 
  Wtedy miejscowi wyszli spomiędzy drzew, a jeden z nich zapytał bezceremonialnie:

  - A po co tam jedziecie?

  - A czemu was to obchodzi? - odparł rozdrażniony zakonnik.

  - Spokojnie, spokojnie. My jesteśmy u siebie, nie wy, odpowiedzcie więc na pytanie. Od razu możecie też udzielić nam odpowiedzi na kolejne: ile złota przy sobie macie?

  - Zawracamy! - zawołał Bagratyda, widząc przewagę liczebną tutejszych.

  Miejscowi otaczali konie ze wszystkich stron, ale gdy te poczuły na swych bokach ostrogi i popędziły wprost na pieszych, ci rozpierzchli się na boki. Ścigani jedynie gniewnymi okrzykami, templariusze powrócili do pierwszej doliny.

[Gagik Bagratyda]

Zatrzymawszy się w Cezarei strategos temu Anatolikon napisał do swoich podwładnych w Smyrnie rozkazy sformowania większej ilości wojsk, przewidując, że już wkrótce będą one potrzebne. Z wiadomością wysłał jednego z rycerzy i w dalszą drogę ruszył samowtór.

[Hugo de Payns]

Ptaki są szybsze od jeźców,  Wielki Mistrz rozesłał wiadomość do kompturii, żeby chroniła Wielkiego Przeora. Wiec najbliższy oddział dołączył do Duchownego. Dostarczył też świeże konie i jedzenie

[Hugo de Payns]

Po długich poszukiwaniach Wielkiego Przeora dotarł do niego wysłaniec od Wielkiego Mistrza z zapytaniem
Czy ma zbierać wojska i szykować się do boju.
Odpowiedzi miała być zaszyfrowana i wysłana przez parę gołębi, które przywiózł ze sobą goniec

[Gagik Bagratyda]

Wielki Przeor, zaskoczony, iż odnaleziono go w dzikich górskich ostępach, odpisał krótko, by na razie nie zwoływać armii, lecz trzymać ją w gotowości. Wojna jest wielce prawdopodobna, ale gdzie i kiedy wybuchnie - tego nie wie nikt.