[Maurycy Orański]

Po południu na na horyzoncie mieszkańcy Pireusu dostrzegli zbliżające się jednostki pod banderą Rzeczypospolitej i rodu Orańskich. Po około tygodniowym pobycie na Krecie nawet niektórzy marynarze bez wykształcenia wiedzieli już co nieco o historii starożytnej Grecji. Dziś mogli podziwiać miejsce wielkiej bitwy pod Salaminą gdzie mniejsza flota grecka zwyciężyła znacznie większą flotę perską co stanowiło jeden z punktów zwrotnych wojny między oboma narodami. Pośród byłych i czynnych oficerów marynarek wojennych rozgorzała dyskusja na temat taktyki w tej bitwie i innych znanych historii morskich batalii starożytności. Tym czasem w porcie gromadziły się już wozy z ładunkiem. Był to miejscowy jedwab słynny na całe cesarstwo. Okręty spokojnie dobiły do brzegu gdzie załadowano wielki bele surowego jedwabiu. Przed wieczorem okręty były już w linii prostej na południe od dawnej Sparty.

[Maurycy Orański]

Peloponeskie brzegi okazały się być terenem spokojnym i urokliwym. Dlatego zostawiając je za plecami załogi spoglądały na nie z tęsknotą. Galera eskortująca rozpoczęła intensywną obserwację powierzchnii morza. spodziewając się w każdej chwili ataku berberyjskich piratów jak poprzednim razem. Już w nocy obserwatorzy zauważyli światła z Italskich portów,

[Maurycy Orański]

Wody Italii również były bardzo gościnne. Statki spokojnie sunęły po falach nim zbliżyły się do Sycylii tam każda jednostka zdawała się wrogiem więc żołnierze nie schodzili ze swoich pozycji przed całe ponad trzy godziny rejsu. Około południa eskortę  przejął czekający na wodach międzynarodowych bryg. Okręty minęły się oddając sobie salut i bryg dołączył do konwoju, a galera popłynęła z powrotem do Jaffy. Kilkadziesiąt minut po odpłynięciu "Św. Maurycego"  konwój dostał wiatr w żagle i dzięki temu komandor mógł zarządzić nocny postój na Nowej Kurlandii.gdzie marynarze mogli spotkać się z rodzinami lub zażyć rozgrywki.

[Maurycy Orański]

Dzień wyprawa spędziła między Nową Kurlandią a Grecją. Dotarłszy do granicy wód kontrolowanych przez flotę cesarstwa pinasa "Złoty Lew" rzuciła kotwicę, a handlowce oddawszy salut banderze odpłynęły w głąb bizantyjskich akwenów.

[Maurycy Orański]

W drugim dniu wyprawy marynarze minęli najeżone fortyfikacjami zakonników Cypr i Rodos. Zostawiając za sobą brzegi Azji Mniejszej statki zmierzały w kierunku Hellady gdzie komandor zamierzał pozyskać ładunek który zastąpi ten przewożony przez zaginiona karawanę. Wprawa zawinęła jak uprzednio do Pireusu. Dowódca z kilkoma oficerami podążył natychmiast na targ  rozmówić się z kupcami. Udało się załatwić zapełnienie pustej jednostki winem greckim i jedwabiem.

[Maurycy Orański]

Kolejny dzień. Słońce przygrzewało, a za rufą zostawał helleński brzeg. Załogi statków handlowych pożegnały swoich bizantyjskich opiekunów i ruszyły na spotkanie ze "Złotym Lwem II". W umówionym miejscu jednak nie było nikogo. Jako że widoczność była bardzo dobra to komandor konwoju podjął decyzję o samodzielnym kontynuowaniu podróży do czasu zauważenia eskorty. Opcja ryzykowana ale zaoszczędzony czas to większy zysk. Opłaciło się. Nim zapadł zmrok spóźniona pinasa dołączyła do konwoju.